GOD IS PISSED OFF

We zijn bijna aan het einde gekomen van het Matteüs-jaar. De laatste hoofdstukken vóór het lijdensverhaal staan in het teken van Jezus’ naderende einde. Het net gaat zich sluiten. De intocht in Jeruzalem heeft plaats gevonden. Zijn hardhandig optreden in de tempel van Jeruzalem roept bij zijn tegenstanders een verbeten verzet op. Er volgen een paar stevige discussies. In enkele parabels houdt Jezus hun een spiegel voor. Vandaag de beroemde parabel van een koning die een bruiloftsmaal hield. De genodigden laten het afweten, iedereen heeft wel een smoesje. Dan worden de dienaren uitgezonden naar de kruispunten der wegen. Iedereen is welkom, iedereen is uitgenodigd.

Als het aan Jezus ligt vieren we met elkaar een geweldig bruiloftsfeest. Een feest waarop er geen plaats is voor muurbloempjes! Een feest, waarop ook ome Piet is uitgenodigd, die enkele jaren in de lik heeft gezeten. Ook Tante Alie loopt er rond, met wie we al jaren ruzie hebben. Ook Ome Gerrit, die er destijds met zijn buurvrouw vandoor is gegaan. Iedereen wordt uitgenodigd deel te nemen aan Gods polonaise! Jammer dat velen van ons dat wereldfeest niet mee willen vieren en letterlijk zeggen: ‘God, aan mijn lijf geen polonaise! Intussen stuurt God zijn dienaren de straat op. Zij mogen rondbazuinen: iedereen is welkom: Armen, rijken, blanken, zwarten, homo- of heteroseksuelen, groten en kleinen! En Je hoort mensen roepen: blijf in deze wereld toch op je beide benen staan! Geloof toch niet in dromen die tóch niet uitkomen! Jezus had zo'n droom, maar is Hij niet gestruikeld over Golgotha!

Jezus blijft beweren dat het kan. Hij vertelt een verhaal over een koning die een bruiloft houdt. ’Gaat naar de hoeken van de straten!’ En daar komen de bruiloftsgasten: kinderen voorop, daarachter de gediscrimineerden, de oorlogsslachtoffers, de hongerlijders en zo veel kleingekregen en klein geknepen mensen. Maar het feest wordt verstoord. Halverwege het feest valt de koning uit. Er zit een mens die wél de moeite heeft genomen om naar de bruiloft te gaan, maar hij zit aan de kant! Hij gelooft niet dat het bruidspaar - God en de kleinen - ook in de toekomst bij elkaar blijven. Hij eet met lange tanden, heeft overal kritiek op. Door zijn aanwezigheid - zijn zure gezicht - dreigt het feest te mislukken. Hij wordt daarom buiten de deur gezet. God laat weten: of je feest met ons mee, of je blijft maar buiten! Of je gelooft in een betere wereld, en je steekt daar je handen voor uit, of je gaat thuis maar achter de Tv zitten kniezen. God wil niets te maken hebben met deeltijders. Op Zíjn feest is het alles of niets. Je doet mee of je blijft maar weg!

Het leven kan goed zijn. We hebben bijna allemaal onze goede momenten, goede en slechte momenten. Wij hebben allemaal stukjes licht gezien, stralen van menselijke goedheid. We hebben allemaal muziek gehoord, die niet van deze wereld kwam. Maar meestal doen we alsof er niets is gebeurd! De Afro-Amerikaanse schrijfster Alice Walker vertelt in haar verhaal The Color Purple dat God daar ‘pisnijdig’ over is (dat is het woord dat zij gebruikt) God versiert de wereld, hangt ze vol met bloemen en fruit, bevolkt ze met de leukste kinderen en niemand die er op let. God schept voor ons hele velden vol prachtige, paars gekleurde lavendel, waar een betoverende geur boven hangt. Niemand ziet het. Niemand let er op. God is pissed off vanwege die onverschilligheid en ongevoeligheid. ‘Wat doet God dan in zo'n geval?’, wordt er gevraagd. ‘Oh, dan probeert ze iets anders!’ is het antwoord.

Er ligt nog steeds een geweldige kloof tussen de wereld, zoals die zou moeten zijn, en zoals nu die is. Wie die kloof gegraven heeft weet ik niet. Misschien zijn we bang geworden voor God. Zo bang dat we zeggen: als God boven in Zijn hemel blijft, kunnen wij hier op aarde onze goddelijke gang gaan! Aan onze menselijke lijf geen goddelijke polonaise! Laat God op Zíjn weghelft blijven en wij op de onze, dan kunnen er geen botsingen ontstaan! Maar het Bruiloftsfeest zegt ons dat we niet meer bang hoeven te zijn voor God en niet bang meer voor elkaar. Gods feest zál er komen. En val dan niet uit de toon! Ga niet zitten vitten, stoken, roddelen, afkammen, zaniken of gapen van verveling. Aandacht voor Gods bruiloftsfeest is aandacht hebben voor de Koning en voor de andere bruiloftgangers: de meisjes van plezier voorop. Op Gods feest wordt niet geroddeld, er wordt alleen maar feest gevierd! We zijn van harte uitgenodigd!