De titel van de overweging

Op de vraag wat Kerstmis is, weten velen in kerk en maatschappij een duidelijk antwoord te geven (Er is een kindeke geboren op aard).
Op de vraag wat er met Pasen gevierd wordt, worden al minder juiste antwoorden gegeven. (Het heeft, geloof ik, iets te maken met paaseieren)
En op de vraag wat er met Pinksteren wordt gevierd, moeten velen het antwoord schuldig blijven, of komt er zo ’n vaag antwoord dat je nog niet weet waar het om gaat. (Het gaat om twee vrije dagen, dat levert weer een heel goed weekend op!)

Pinksteren is echt een zomers feest, een feest van warmte, licht en vuur. Pinksteren, het is geen gemakkelijk feest, velen weten er geen raad mee. Wat wij eigenlijk vieren, is samen te vatten als: de doorbraak van de beweging rond Jezus van Nazareth: een nieuwe zicht op wat ze als apostelen willen doorzetten. Het is een Nieuw zicht, een Nieuw bewustzijn. Het Pinksterfeest is voor de leerlingen het besef dat zij gezonden worden om het levensverhaal van Jezus te verkondigen, waar ook ter wereld, om nieuws uit te dragen, om een nieuwe hoop op de toekomst te verspreiden.

Op dat eerste Pinksterfeest in de geschiedenis kwam Gods Geest over de leerlingen van Jezus, maar ook de andere leerlingen werden enthousiast. Daarom vind ik Pinksteren met al zijn raadsels en alles wat er gebeurt een fascinerend en heerlijk feest. De Geest van God blaast ons en de volgelingen van Jezus in te beseffen wie en wat zij voortaan zijn. Ze zijn geboren om missionarissen te worden en het evangelie te verkondigen in woord en daad. De Geest van God brengt de missionarissen al tweeduizend jaar over alle landen van de wereld. Aan Jezus is het te danken, dat christen-zijn en missie onafscheidelijk met elkaar verbonden zijn. Telkens als Jezus zijn leerlingen hun levensopdracht voorhoudt, spreekt Hij bij voorkeur in termen van missie en zending.

Kort en bondig horen wij het Hem vandaag in de evangelie-lezing zo formuleren: 'Zoals de Vader Mij gezonden heeft, zo zend Ik u (Johannes 20:21). Dat is dus onze identiteit als christen: gezonden naar mensen, zoals Jezus zelf, geroepen is om te getuigen van wat Hem bezielde, te getuigen van de hoop die in ons leeft sinds Hij onder ons is komen wonen. Op die eerste pinkstermorgen werd een eerste groep van enkele duizenden christenen gedoopt. Als we het Pinkstergeest een moeilijk feest vinden, komt dat misschien doordat wij te weinig oog hebben voor het zendingskarakter, de missionaire activiteit van de heilige Geest: de Geest van God stuurt ons op die weg.

Breng het evangelie, waar je ook bent. Vertel het verhaal van Jezus van Nazareth. Als wij Pinksteren wat moeilijk vinden, komt dat wellicht ook, door dat wij gemakkelijk een fase overslaan. Tussen Hemelvaart en Pinksteren waren de leerlingen van Jezus met Maria, zijn moeder, in afzondering en gebed bij elkaar: vol vertrouwen baden zij hun missie af en wachten zij op de zending van de Geest. Een missionaire kerk kent haar momenten van bezinning en gebed, waardoor je loskomt uit een te enge geloofsbeleving. Alle christenen mogen zich geroepen weten en gezonden naar elkaar, en kunnen zich op grond daarvan zich 'missionaris’ noemen. Je geloof uitdragen in verre landen, maar ook in ons eigen midden.

En tegenwoordig wordt dat geloof van ons ook sterk gedragen door priesters, zusters en leken uit de Derde Wereld. En ook deze missionarissen hebben er óók alle recht op, dat wij naar hen luisteren en ook kunnen luisteren naar de ervaringen in hun eigen land. Nu de kerk in onze westerse wereld verschijnselen van slijtages en vermoeidheid vertoont, kan het voor ons tot een nieuwe bezieling leiden, als we zien hoe elders de kerk leeft en groeit. Wij zijn geboren uit missie, gezonden naar mensen, geroepen om te getuigen van de hoop die die in ons leeft.

Met Pinksteren kwam die beweging definitief op gang. Daarom zou ik Pinksteren vooral willen noemen: het feest van onze christelijke verwachting en hoop. Vol hoop en daarom gezonden! Gezonden en daarom vol hoop! Dat vieren wij vooral met Pinksteren. De Geest heeft verschillende gaven: zeven maar liefst. En in vele liederen en gedichten worden die gaven bezongen. Nemen wij die woorden in de mond? Zingen wij over die gaven, kunnen wij met Pinksteren warm worden van de Geest, en zo warm zelfs dat wij er kleur van krijgen? Kunnen wij in vuur en vlam komen te staan? Zo zelfs dat anderen zich misschien gaan afvragen: wat is er met jou aan de hand?

Wij denken met Pinksteren na over wat de Geest voor onszelf betekent, persoonlijk en als gemeenschap. Met Pinksteren vieren we dat Gods Geest de motor is van ons leven. De Geest van God wil mensen samenbrengen en samenhouden. De Geest van God dwingt ons om meer schip te zijn dan anker, meer stroom en minder rots, meer leven en minder instituut, meer geweten en minder wet. Proberen wij ook in ons eigen leven muren te slechten en deuren te openen voor de Geest van God. Open wij ook deuren, die wij hebben dichtgeslagen voor elkaar? Moge Gods Geest mag ons daarin bijstaan.

Ambro Bakker s.m.a.
Deken van Amsterdam