EEN EN AL KONINGSCHAP

Dit weekend staan twee mensen lijnrecht tegenover elkaar: Pilatus en Jezus. Pilatus is de machtige heerser, gezeten op 'n Romeinse troon, omgeven door tienduizenden stoere militairen. Hij beschikt over leven en dood. Tegenover Hem staat Jezus. Hij is de geslagene, degene die de omhangen is met en spotmantel. Zijn handen zijn geboeid - teken van machteloosheid. Hij staat daar sjofel en pover gekleed tegenover de machtige Pilatus. Jezus tegenover Pilatus. Een confrontatie tussen écht gezag en ordinaire macht. Wie is er eigenlijk bang voor wie? Wie staat er eigenlijk terecht in het proces van de staat contra Jezus van Nazareth?

Pontius Pilatus wast zijn handen in onschuld. Hij vraagt aan de spotkoning voor hem: "Zijt gij Koning?" Hoe komt Pilatus aan die vraag? Heeft iemand hem dat ingefluisterd? Of is hij onder de indruk geraakt van de koninklijke houding van Jezus? Jezus geeft een afwijkend antwoord: "Mijn Koninkrijk is niet van deze wereld". Dat ziet Pilatus ook wel. Hij begrijpt best dat die halve dwaas voor hem geen gevaar oplevert voor de staatsveiligheid. Hij vraagt zich wel af: “Waarom is het volk zo op Hem gebeten?” Pilatus probeert een laatste poging: “Wat zal het worden: Jezus of Barabbas?” "Barabbas moet vrij", schreeuwt het volk, opgezweept door zijn leiders. Pilatus denkt dan: "Het is beter dat één man sterft dan dat een heel volk ten gronde gaat." En hij levert Jezus over. Twee mensen, twee werelden staan hier tegenover elkaar. De wereld van 't kruis tegenover de wereld van klinklare munt. Jezus tegenover Pilatus. Wat kan de geschiedenis raar lopen.

De naam van de machtige Pontius Pilatus wordt alleen nog maar genoemd in verband met het lijdensverhaal van Jezus van Nazareth. De troon van Pilatus is gevallen, die van de Romeinse keizer ook. Maar na twee duizend jaar komen er elke week nog honderden miljoenen mensen samen rond het lijdensverhaal. De troon van de keizer is onderuit gehaald, niet de troon van de Gekruisigde. Een machteloos mens tegenover een machtige landvoogd. Zul je ze kunnen verdragen: de hielenlikkers, de baantjesjagers, de roddelpers? Kun je leven met de frustraties die jou op de schouders worden gelegd, als je in deze wereld kiest voor 't kruis en niet voor pasklare munt? Kun je standhouden tegenover de arrogantie van de macht. Of zul je ten ondergaan in de tragiek van alle macht: "My Kingdom for a Horse".

Jezus blijkt uit ander hout gesneden. Zijn intocht in Jeruzalem geschiedt niet hoog te paard, maar op de rug van een ezel. Zittend op de rug van een ezel verkondigt Hij: "mijn Koningschap is niet van deze wereld, is niet gebaseerd op macht en geweld, maar op dienstbaarheid". Terwijl wij als volgelingen het ene na het andere compromis sluiten, kijkt Jezus Pilatus recht in de ogen. Aan de handen geboeid is Hij vrijer dan de stropop Pilatus. De wérkelijke gevangene zit tegenover Hem op de troon. En zo blijft Jezus zichzelf tot zijn laatste snik.

Je mond durven open doen als het gaat om mensen zonder recht. Het is de weg van Jezus. Maar iedereen die deze weg bewandelt, ontdekt al gauw dat die weg voert langs de Pilatussen en de Herodessen van de wereld. Het is Jezus niet om populariteit te doen. Hij houdt geen rekening met kijk- en luistercijfers. Zijn leven lijkt één fiasco! Bij zijn kruis-dood staan er maar twee mensen aan de voet van het kruis: Maria en Johannes. Maar zij vormen het bescheiden begin van een menigte van miljarden mensen die gekozen hebben voor de weg van het kruis.

Als je kiest voor het kruis, dan wordt je koningsmantel een spotmantel en je koningskroon zal alleen maar doorns bevatten. Maar het is de enige manier om Gods Koninkrijk op deze wereld van de grond te tillen. En dat lukt alleen als we niet onze haan koning laten kraaien, maar ons durven toevertrouwen aan Christus Koning! Volgende week begint de Advent. Vandaag is het al duidelijk wie wij verwachten: Geen man van tien miljoen, geen heerser, geen machthebber, maar nieuw pasgeboren leven, dat zijn hand zal steken in het nest van de adder!