Fiat voluntas tua, sicut in cælo et in terra

Uw wil geschiede, op aarde zoals in de hemel

ZORG OM ONZE NAASTEN

Sant'Egidio

Er zaten eens twee rijke vrienden in een kroeg. De een zei: 'mijn huis heb ik zo beveiligd dat geen mens kan inbreken. Ik heb het hele huis beveiligd met extra lichten en camera's. Geen mens komt er binnen!' Maar hij verloor de weddenschap, want de volgende dag bleek zijn vriend ongezien het huis binnengekomen te zijn en had bij hem ingebroken. Toen was de ander aan de beurt en zei: 'Maar bij mij lukt het niet'. Hij had zelfs naast camera's en extra lichten gevaarlijke honden die zijn bezit bewaakten. Maar ook hij verloor de weddenschap. Zijn vriend liet een mooie kandelaar zien die hij midden in de nacht had ontvreemd.

Een sjofel geklede man die naast het tweetal stond, zei: 'Ik heb pas mijn huis beveiligd. Geen mens kan er inbreken'. De twee rijke vrienden barsten in lachen uit. Maar ze gingen toch de weddenschap aan. Midden in de nacht gingen ze naar het huis van de man. Maar wat vreemd: er waren geen camera's, geen honden, geen extra lichten en zelfs de buitendeur stond wijd open. 'Dat wordt een makkie', dachten de twee mannen. Maar toen ze binnenkwamen, kwam de verrassing. De man was zo arm dat er niet bij hem in te breken viel. Met lege handen moesten ze vertrekken. Er was niets om mee te nemen! En het is waar: inbrekers zijn alleen een probleem voor de rijken. Hoe minder je bezit, des te minder loop je de kans dat er bij je ingebroken wordt!

Het evangelie van vandaag geeft ons antwoord op de vraag: ‘waar komt het in ons leven op aan?’ Naar welke maatstaf zullen wij beoordeeld worden? Jezus zegt: ‘Wat je gedaan hebt voor de geringste van mijn broeders heb je gedaan voor Mij!’ Er zijn veel verhalen en legendes in omloop. Sint-Maarten, een Romeins officier. Op een koude winterdag komt hij een schamel geklede bedelaar tegen. Omdat hij niets anders bij zich had, deelde hij zijn mantel in tweeën. 's Nachts verschijnt hem in een droom Jezus zelf, met om zijn schouders de halve mantel. Sint-Maarten vraagt: "Heer, waar hebt u die mantel vandaan?" Jezus: "Je gaf de mantel aan Mij, toen je er een bedelaar mee kleedde!"

De heilige Elisabeth van Thüringen verzorgde graag zieken. Haar man was het daar niet altijd mee eens. Op een dag kwam er een melaatse aan de poort van het kasteel. Om gepraat te voorkomen stopte ze de melaatse in het bed van haar man. Toen die thuiskwam en in zijn slaapkamer keek, zag hij Jezus zelf in bed liggen! St. Franciscus van Assisi was een ijdel mens. Op een dag kwam hij een melaatse tegen, sprong van zijn paard en kuste hem, want hij zag in het gezicht van de melaatse het gezicht van Jezus zelf.

Bij het laatste oordeel zal niet Jezus de aanklager zijn, maar zij die door het leven genadeloos onderuit zijn gehaald. Heb je je oren laten hangen naar dat uitgemergelde volk met zijn holle ogen, die starende kinderen met hun opgezwollen buikjes? Zij dicteren ons duidelijker de rechten van de mens dan alle klerken van de Verenigde Naties bij elkaar! Zij lijken hongerlijders, maar zij zijn de rechters van ons geweten. Wie hun te eten geeft is een koningskind in een notedop!

De dorstigen, onderuitgehaald door de droogte, de lippen gebarsten, de kelen schor. Zij zijn het die geschiedenis zullen maken. Wie hun te drinken geeft is een koningskind in een notendop! Richt je ogen naar de vreemdelingen. De Schrift zegt ons dat wij hen gastvrijheid moeten bieden. Wat goed dat ze hier zijn, zonder hen waren we dat gebod van God bijna vergeten. Zij frissen ons geheugen op. Wie hen in huis haalt, rekening met hen houdt, is een koningskind in een notendop!

De naakten, de schooiers van her en der, de zwervers over de wereld, met geen ander bezit dan de plunje die ze dragen? Ze houden ons een spiegel voor dat we zelf nog steeds niet het kleed van de liefde dragen. Wie een naakte kleedt, dunt zijn garderobe uit, maar krijgt er liefde voor in de plaats. Wie weet te delen is een koningskind in een notendop! Wees gespitst op de zieken. Zij vertellen je hun wel en wee. Ze lijken lichtelijk aangeslagen, maar je kunt iets van zieken leren. Wie zieken niet vergeet is een koningskind in een notendop! De gevangenen? Sommigen zitten terecht hun straf uit. Maar wie of wat ook, door alle tralies ter wereld, roepen zij ons toe: ben je wel écht vrij zolang er iemand gevangen zit? Wie aandacht heeft voor gevangenen is een koningskind in een notendop!

Onze wereld wordt steeds rijker en machtiger. En de armen worden steeds armer. Vandaag nog gezien op de Tv: ‘de grote bazen die tonnen verdienen zagen hun lonen weer behoorlijk groeien. Per jaar krijgen ze er in 20.000 euro bij. En de mensen die toch al weinig verdienen, zagen hun lonen maar met een klein bedragje toenemen. Hoe valt dat te rijmen met de woorden van Jezus: ‘Wat je doet voor de minste van mijn broeders en zusters, dat doe je voor Mij!’ Deze vraag zal God ons aan het einde van ons leven stellen. Adam, waar is je broer, Eva, waar is je zuster? Een dienstbaarheid die vele vormen kent.

Maar één ding is me vanuit de lezingen van vanmorgen wel duidelijk geworden. We mogen het hier niet bij laten. Want de kerk van zondag kan niet zonder de kerk van maandag. Op maandag moeten we in praktijk brengen waar we zondag over gezongen en voor gebeden hebben. Een daadwerkelijk christendom. Bij het laatste oordeel zal God ons niet vragen of we tijdens ons leven het hoogste lied voor Hem hebben gezongen, maar of we deze lofliederen ook in praktijk hebben gebracht in onze aandacht voor mensen, ver weg en dichtbij. ‘Wat je gedaan hebt voor de geringste van mijn broeders heb je voor mij gedaan.’.

Gelukkig heeft onze diaconale inzet veel respons in onze parochie RK Amstelland. Onze vijf geloofsgemeenschappen vragen in dit weekend onze bijzondere aandacht voor de diaconie. En gelukkig is onze Parochiële Charitas Instelling (PCI) erg actief. Zij houdt zich bezig met mensen die in nood verkeren. En ook dit keer hebben we een speciaal doel. Er zal een speciale collecte worden gehouden voor de Sant’Egidio-beweging, die hun huisvesting hebben gevonden in de Mozes en Aäronkerk in het centrum van Amsterdam.

De gemeenschap van Sant’Egidio is een christelijke lekengemeenschap die in meer dan zeventig landen van alle continenten 60.000 leden telt. Die komen samen voor het gebed, knopen vriendschap aan met de armsten van hun eigen stad, in de zorg voor onze naasten. Op wereldschaal zet Sant’Egidio zich in voor de dialoog tussen godsdiensten en de vreedzame oplossing van conflicten. De gemeenschap ontstond in 1968 in Rome. Ze ontleent haar naam aan het kerkje van Sant’Egidio in de wijk Trastevere. In Amsterdam heeft de beweging ook een eigen kerk gekregen, en wel in de Mozes- en Aäronkerk aan het Waterlooplein. Ook hier komen vrijwilligers samen in gebed, in vriendschap en in hun zorg voor de naasten. Zo hebben zij een Sint Franciscustafel, waar daklozen en zwervers kunnen aanschuiven. Ze gaan met manden vol broodjes naar de plekken waar honger heerst of waar vooral in kansarme wijken mensen wegkwijnen in eenzaamheid.

Dit diaconale weekend is er een speciale collecte voor het werk van de Sant’Egidio gemeenschap in Mozes- en Aäronkerk. Ik mag deze collecte van harte bij u aanbevelen onder het motto. ‘Alles wat je gedaan hebt voor de minsten van mijn zusters en broeders, dat heb je voor Mij gedaan’.

© Ambro Bakker s.m.a.
Pastoor-deken RK Amstelland
Locatie: H. Augustinus