Fiat voluntas tua, sicut in cælo et in terra

Uw wil geschiede, op aarde zoals in de hemel

VAKANTIE - KIJK NAAR DE VOGELS IN DE LUCHT

leve de vakantie

De kinderen, die op dit moment bij elkaar zitten in onze ontmoetingsruimte en ze praten ook daar verder over het onderwerp ‘vakantie’, het thema van deze gezinsviering. Met u wil ik het nu ook over vakantie hebben. Want werken kan mooi zijn, maar soms droom je van vrijheid. Lekker doen waar je zin in hebt! Aan veel dingen is te merken dat ‘t seizoen ten einde loopt. Veel dingen, ook in onze parochie, vragen om een afronding. Groepen komen een laatste keer bij elkaar en overzien de activiteiten van het afgelopen jaar, meestal besloten met een gezellig samenzijn.

We krijgen de kriebels, we moeten eruit, we breken eruit. Eenmaal per jaar loskomen van alles wat je dagelijks bezighoudt en wegtrekken: velen naar verre landen, richting de zon. St. Augustinus (4e eeuw) verwonderde zich er al over en zei: ‘De mens maakt reizen om zich te verbazen over de hoogte van de bergen, de geweldige golven van de zee, de lange loop van de rivieren, de uitgestrektheid van de oceaan en over de eeuwige kringloop van de sterren; maar aan zichzelf gaat hij zonder verbazing voorbij.’

In de vakantietijd mogen wij alles loslaten wat ons dagelijks drijft: ons werken, ons jachten en jagen in die soms zenuwslopende maatschappij, waar van alles moet, onze carrière, al dat vergaderen, al dat zwoegen en werken. We komen tot stilstand en we mogen tot ons zelf komen. Doen we dit dan ook echt? Of is onze vakantie een verlengstuk van ons dagelijks doen en laten? Gisteren las ik in de krant dat er veel mensen zijn die hun laptops en iPads meenemen. Mailtjes worden gecheckt, afspraken voor na de vakantie gemaakt. Het bureauwerk gaat vaak nog een beetje door. Kunnen we niet zonder? Kunnen we niet eens een paar weken genieten van onze vrijheid?

Wat wil ik u voor de vakantie toewensen?

Soms vraag ik me weleens af: waarom maken we ons zo druk? Jezus hoorden we vanmorgen zeggen: ‘De vogels in de lucht en de lelies op het veld blijven van die zorgen gespaard’. Hoewel tussen haakjes ook een vogel moet uitkijken of anders is hij voor de poes! Angst en zorgen. Wat zullen we eten en wat zullen we drinken? Waarmee zullen we ons kleden? Voor welke waarden zullen we vandaag weer kiezen in het leven? Jezus zegt: maak je zorgen niet altijd maar groter! Geef je zorgen geen kans om steeds maar groter te worden. Geef je niet over aan de dood, maar vertrouw je toe aan het leven. Dat is de boodschap van het evangelie. Nauwelijks heb je een kleine wagen gekocht met twee deuren, of je ziet al een grotere, met nog meer paardenkracht en nog meer comfort. Zo groeien onze zorgen en: ‘Iedere dag heeft genoeg aan zijn eigen leed’ Jezus wil ons daarmee behoeden voor een paar maagzweren als Hij zegt: maak je toch geen zorgen voor morgen.

Waarom al die haast en al die drukte. Zelfs zo dat velen zich zelfs over de vakantie al druk maken. Jezus kende het woord onthaasten ongetwijfeld niet. Maar Hij heeft het vandaag wel over ‘onthaasten’. Blijkbaar waren in Zijn tijd de mensen ook al van die drukke baasjes die zich met alles en nog wat bezighielden. Je hebt bijna geen tijd meer voor je zelf, voor anderen en voor God. Als je met goede vrienden wilt gaan eten, worden agenda’s getrokken en dan krijg je te horen: ‘even kijken, de maand juli en augustus zitten al helemaal vol, misschien heb ik in september nog een gaatje. En ook kinderen. Probeer maar eens wat voor kinderen te organiseren. Ook zij zitten vol met afspraken en verplichtingen.

Jezus geeft ons vanmorgen een paar adviezen voor om tot onthaasting te komen:

Ik wens u allemaal een fijne en inspirerende vakantietijd toe. Geniet ervan en kom behouden en gesterkt weer thuis! En vergeet niet om een kaartje te sturen of een bloemetje naar de achterblijvers, die om welke reden dan ook thuis moeten blijven of niet op vakantie kunnen.

© Ambro Bakker s.m.a.
Pastoor-deken RK Amstelland
Locatie: H. Augustinus