Fiat voluntas tua, sicut in cælo et in terra

Uw wil geschiede, op aarde zoals in de hemel

SLEUTELS

In Rome hing een verliefd stelletje een hangslot aan de Ponte Milviobrug. Ze gooide daarna de sleutel in de rivier de Tiber. Anderen vonden dat blijkbaar een goed idee en deden hetzelfde. En tot verbazing van het gemeentebestuur zagen ze hoe de brug groeide met hangsloten. Een nieuwe traditie was geboren! Je liefde loopt dus geen gevaar, zolang het slotje aan de brug blijft hangen en de sleutel op de bodem van de Tiber blijft liggen. Deze gewoonte vond navolging. Ze hangen nu ook op de Luskovbrug in Moskou en op vele andere bruggen en plekken in de wereld. Sommigen bruggen zijn zelfs zo zwaar behangen dat de brugleuningen het zelfs begeven, zoals in Parijs.

Mensen die verliefd zijn hebben niet zo'n moeite om elkaar te verstaan. En als ze elkaar niet verstaan wordt alles bedekt met de mantel van de liefde, want liefde maakt immers blind! Maar als je wat ouder bent, weet je dat binnen zeven jaar een van de drie echtparen probeert het sleuteltje weer op te duiken, omdat ze op elkaar zijn uitgekeken, elkaar niet meer verstaan. Dan proberen we de sloten te openen. En als we de sleutel niet meer kunnen vinden wurmen we het slot open, desnoods met een roestige spijker!

We horen dat Petrus ook een sleutel in handen krijgt. Gek ding eigenlijk, zo'n sleutel. Het is maar een klein staafje ijzer, maar je kunt er de zwaarste deur mee open krijgen. Wie de sleutel heeft heeft toegang, heeft de macht om binnen te komen en anderen binnen te laten. Die macht hebben we allemaal. En er zijn wat sleutels. Zelf kinderen hebben - tegen ongewenst bezoek - sleutels op hun dagboek! Bijna iedereen beschikt wel over een grote sleutelbos. Je bent doodongelukkig als je je sleutelbos kwijt bent. Je kunt een dure sportwagen hebben, maar zonder sleutel ben je nergens en blijft je wagen keurig in de garage staan. Sleutels horen bij onze tijd, want alles gaat bij ons op slot.

Maar met een grote sleutelbos op zak, missen we vaak de belangrijkste sleutel. Want geen enkele sleutel brengt je veiligheid. Er komt zelfs een dag waarop anderen rondneuzen in je diepste geheimen: in je rekeningen, je brieven. Dan zal je je sleutelbos op aarde moeten achterlaten om hopelijk die ene sleutel te krijgen die je toegang verschaft tot Gods Koninkrijk. Tegenwoordig worden veel sleutels aangeboden die je geluk moeten garanderen. We hebben zelfs sleutelclubs, die je toegang geven tot de partner van een ander! Het zijn sleutels die schijndeuren openen. Ze passen zelden op ons levensgeluk. Het zijn valse sleutels. Maar waar vind je de ware sleutel? Ergens moet die sleutel toch bestaan? Jezus zegt: Ik kan je de sleutel geven, het is de liefde. De enige sleutel die in staat is om Gods Huis te openen. Dan kom je in een land zonder verbodsborden en zonder gesloten toegangshekken..

Het gaat hierbij om de sleutel van de Liefde die elke deur open krijgt. Het is het de sleutel die alles verwijdert wat je hart gesloten houdt. De sleutel die je de weg wijst naar je naaste. Deze Liefdessleutel geeft Jezus aan Petrus. De sleutelmacht om te binden en te ontbinden. En dan maar hopen en bidden dat de 'Rots van zekerheid' (dat betekent de naam Petrus) geen 'steen des aanstoots' wordt. Gods Koninkrijk is niet op slot, maar wijd open voor iedereen die van zijn hart het slot verwijdert. Begaanbare wegen naar elkaar, naar God en naar jezelf. Dat is volgens mij de sleutel tot het evangelie van vandaag...


© Pater Ambro Bakker s.m.a.
Pastoor-deken RK Amstelland
Locatie H.Augustinus